ولاء وبراء یا عشق و نفرت
نحمده ونصلی علی رسوله الکریم
عقیده الولآء:
ولاء یک کلمه عربی است که معنی آن دوستی ، محبت ، نصرت می باشد ولی زمانی که الف ولام بر اول آن اضافه گردد به یک اصطلاح شرعی مبدّل می گردد . البته دوستی که در معنی الولاء مراد گرفته می شود آن دوستی عمومی نیست که بخاطر بعضی مفادات کسانی با هم تعلق بر قرار می نمایند بلکه معنی الولاء همان دوستی و تعلق قلبی است که از اعماق قلب سرچمشه می گیرد و برای همیشه قائم می ماند. وبنا به تقاضای عقیده الولاء در مرحله اول محبت وعشق به الله تعالی وبعد از آن محبت رسول گرامی ا سلام صلی الله علیه وسلم ودر مرحله بعدی محبت با تمام اهل ایمان بر هر مسلمان واجب می گردد .
عقیده البرآء :
برآء یک کلمه عربی است به معنی دشمنی ، نفرت وبیزاری و قطع تعلق . ولی زمانی که در اول آن الف ولام اضافه می گردد به یک اصطلاح شرعی تبدیل می شود و این عقیده را برای مسلمان روشن می کند که مسلمان با چه کسی نفرت ودشمنی نموده و اظهار تنفر وبیزاری بکند . البته منظور از نفرت ودشمنی در عقیده البرآء آن دشمنی نیست که میان دونفر واقع می شود بلکه نفرت و بیزاری که برای همیشه قائم باشد ونسبتهای سببی و نسبی نتواند این نفرت وانزجار را بر طرف نماید .
وبنا به تقاضای عقیده البرآء بر هر مسلمان واجب است که با تمام دشمنان الله تعالی و دشمنان رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وسلم ودشمنان اسلام ومسلمین اظهار تنفر نماید وبیزاری خود را نسبت به آنان آشکار نماید وبا تمام دشمنان حربی اسلام قطع تعلق نموده برای شکستن شأن وشوکت آنها جهاد نموده قدرتشان را در هم بشکند .
شریعت اسلام به عقیده الولآء والبرآء اهمیت خیلی زیادی داده است تا حدی که هیچ سوره ای از سوره های قرآنی وجود ندارد که الله تعالی عقیده الولآء والبرآء را در آن بیان نکرده باشد . اولین سوره قرآن سوره فاتحه می باشد که در آن عقیده الولاء والبرآء بصورت کامل بیان شده و الله تعالی دستورداده که بنا به تقاضای عقیده الولآء تا مسلمان در هر رکعت نماز راه انبیآء وصدیقین وشهدا و صالحین را از الله تعالی بخواهد وبنا به تقاضای عقیده البرآء از مغضوب علیهم وگمراهان یعنی دشمنان الله به الله تعالی پناه ببرد .وآخرین سوره قرآن سوره الناس است که الله تعالی به انسان می آموزد تا از دشمنان الله تعالی و مسلمین چه جنی و چه انسانی به الله تعالی پناه ببرد و عقیده البرآء را اظهار نماید . حتی که سوره الکوثر که کوچکترین سوره قرآن است هم خالی از عقیده الولآء والبرآء نیست ودر آن الله تعالی نعمت خود کوثر را به دوست خود عنایت می نماید وبه مسلمان می فهماند که نسبت به دوستان الله تعالی انعام کننده باشید و دشمنان خود را بددعا می دهد تا برای ما درسی باشد ونسبت به دشمنان الله تعالی و دین اسلام ومسلمین اظهار تنفر بنمائیم .
حتی الله تعالی بعضی از سوره های قرآن را کاملا در موضوع عقیده الولآء والبرآء نازل نموده مانند سوره های : توبه ، الممتحنه ، المنافقون ، سوره الکافرون و سوره اللهب .ودر بعضی از سوره ها بیشتر مضامین آن سوره رابه همین عقیده الولآء والبرآء اختصاص داده است تا اهمیت آنرا برای مسلمانان روشن نماید مانند سوره های انفال ، عنکبوت ، فتح ، سوره المحمد ،المجادله و سوره الحشر . که بیشتر مضامین آنها عقیده الولآء والبرآء می باشد .
چونکه بنیاد عقیده الولآء والبرآء کلمه توحید ( لاإِلَه إِلّاالله ) است نزد بعضی از اهل علم در قرآن مجید بعد از توحید از هر چیز دیگر به این عقیده بیشتر توجه داده شده است .
لذا یکی از لوازم توحید عبودیت عقیده الولآء والبرآء می باشد یعنی پس از محبت الله تعالی ورسولش صلی الله علیه وسلم مودت ودوستی با تمامی مسلمانان جهان و دشمنی و تنفر نسبت به تمامی دشمنان الله تعالی دشمنان رسول الله صلی الله علیه وسلم ودشمنان اسلام ومسلمین .
عقیده الولآء والبرآء یکی از اصول عقاید اسلامی است که مبتنی بر توحید است و لذا توحید بدون الولآء دوستی با الله ورسول ومسلمین و بدون البرآء یعنی دشمنی با دشمنان الله تعالی ورسولش و مسلمین تکمیل نمی شود و توحیدی ناقص است که اهمت این عقیده مهم در این احادیث مشخص می شود .
عقیده الولآء والبرآء محکم ترین میثاق ایمان است .
تاآنجا که رسول مقبول اسلام در اهمیت این عقیده می فرماید : أَوثَقَ عُرَی الإیمَان أَلمَوَالاه فِی الله وَالمُعَاداه فِی الله ( رواه ابو داوود والطبرانی ) پا بر جا ترین پیوند ومیثاق ایمانداران و محکم ترین ستون ایمان دوستی به خاطر الله تعالی است و دشمنی به خاطر الله تعالی است .
محبوبترین عمل نزد الله تعالی عقیده الولآء والبرآء می باشد .
ودر روایتی دیگر به نقل از امام ابوداوود ومسند امام احمد رسول اکرم صلی الله علیه وسلم از صحابه پرسیدند : أَتَدرُونَ أَیُّ الأَعمَالِ أَحَبُّ إِلَی الله تَعَالَی آیا می دانید کدام عمل محبوبتر است نزد الله تعالی ؟ قَالَ قَائِلٌ : أَلصَّلَوه وَالزَّکوه . گوینده ای گفت نماز و زکوه . وَقَالَ قَائِل أَلجِهَاد ودیگری گفت جهاد . قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه وسلم إِنَّ أَحَبَّ الأَعمَالِ إِلَی الله أَلحُبُّ فِی الله وَالبُغضُ فِی الله . نبی اکرم صلی اله علیه وسلم فرمودند بی شک بهترین عمل نزد الله تعالی دوستی بخاطر الله ودشمنی به خاطر الله تعالی است .
عقیده الولآء والبرآء نشانه تکمیل ایمان است .
وهمچنین در روایتی دیگر از امام ابو داوود باب فی رد الأارجآء حضور نبی کریم صلی الله علیه وسلم فرمودند .: مَن أَحَبَّ لله وَأَبغَضَ لله وَأَعطَی لله وَمَنَعَ لله فَقَدِاستَکمَلَ الإِیمَانَ . هرکسی که با کسی دوستی کرد بخاطر الله تعالی و با کسی دشمنی کرد به خاطر الله تعالی و به کسی چیزی عطا کرد به خاطر الله و به کسی چیزی نداد هم بخاطر الله پس به تحقیق کامل گردید ایمان او .
این عقیده با وجود اهمیتش در اسلام آنقدر بین خواص عوام نا مأنوس شده که حتی بعضی از مسلمانان در طول عمر اسمی از این عقیده اسلامی نمی شنوند وخواص هم آنقدر نسبت به این مسئله مهم بی توجه شده اند که خودشان هم فراموش کرده اند همچنین عقیده ای وجود دارد در سفری که با همراهی دوستان به رائیوند داشتیم با یکی از علماء جوان که از پاکستان فارغ التحصیل شده یود و در ایران مکتب داشت وبه همراهی خانمش مکتب را اداره می کردند پرسیدم می خواهم از لاهور کتاب بخرم آدرس کتب خانه را به من بده گفت چه کتابی می خواهی بخری ؟ گفتم الولاء والبرآء ! گفت این الولآء والبرآء در چه موضوعی بحث می کند؟ آنقدر تاسف خوردم که خدایا این عالم مملکت ماست حتی نمی داند عقیده الولآء والبرآء چه موضوعی است البته این یکی از اهداف دشمنان اسلام بود که موفق شدند این عقاید را از زندگی وفکر مسلمان خارج کنند .
دکتر جمیل مصری در مورد جنگ فکری می گویید :
اروپائیان بعد از شکست در برابر ارتش اسلام و تحمل ضربات کوبنده ِ صلاح الدین ایوبی وفرماندهان دیگری که پس از وی بر روی صحنه آمدند . تازه درک کرده بودند که مبارزه نظامی با مسلمانان سودی به آنان نمی بخشد و همیشه با شکست مواجه شده رسوا به ممالک خود بر می گردند .
لذا به این نتیجه رسیدند که جنگ نظامی علیه مسلمانان را کنار گذاشته جنگ فکری را بر علیه فرهنگ واندیشه های اسلامی شروع نمایند . چون آنان می دانستند تا زمانی که فرهنگ ناب اسلامی با ذهنیت جهاد وشهادت در مسلمانان وجود دارد پیروزی برایشان امری نا ممکن است . به همین خاطر تیر های خصمانه خود را به طرف افکار و اندیشه های اسلامی نشانه رفتند
وبرای تخلیه تفکر جهاد وشهادت لازم بود تا نفرت از کفار از دل مسلمانان خارج شود ومسلمان دشمنان الله را دشمن تصور نکند خود بخود جهاد از بین می رود وامروزه می بینیم که مسلمان بجای دشمنی با کفار تعلقات قلبی برقرار می کنند حتی که دختران خود را در ازدواج پسران کفار در می آورند و از دختران کفار خواستگاری می کنند که این مسئله یکی از خطرناکترین مسائل عقیدتی برای مسلمان است .
واین مسئله در ایران بین مسلمانان اهل سنت وشیعه های کافر بوضوح نمایان است و کفار حکومتی ایران آنقدر افکار اسلامی برادران اهل سنت ما را تخریب کرده اند که حتی کسی شیعه دشمن ناموس نبی صلی الله علیه وسلم را دشمن خود تصور نمی کند وبیشترین دوستان صمیمی جوانان اهل سنت ایران دشمنان حضرت عایشه صدیقه رضی الله عنه می باشند وبدون کوچکترین شرمی وبا افتخار از آنان زن می گیرند وبه آنان دختر می دهند وقتی عقیده ها برای مسلمان تبلیغ نشود مسلمان از عقیده خود بی خبر می شود وچون عقاید مرز کفر وایمان هستند و مسلمانان بنا به جهالت نسبت به عقاید روزانه ایمان خود را به خطر می اندازند .همانطور که نبی اکرم صلی الله علیه وسلم این مسئله را بعنوان یکی از علائم قیامت بیان نموده می فرماید : نزدیک قیامت فتنه هایی مانند تکه های شب تاریک ظاهر می شوند مرد صبح مومن است وشام کافر می گردد ومرد اگر شام مسلمان است صبح کافر می گردد و مردم دین خود را به مال ناچیزی می فروشند .( رواه الترمذی ابواب الفتن )
واین بخاطر ندانستن عقاید و افکار اسلامی است یعنی وقتی یک مسلمان عقاید که همان مرز بین کفر و ایمان هستند را یاد نداشته باشد روزانه این مرز را زیر پا می گذارد وصبح شام گاهی در سرزمین کفر واقع می شود و گاهی در سرزمین اسلام و این بخاطر ندانستن همین مرزهای اسلامی است یادمان هست زمانی که سربازان انگلیسی در آبهای ایران واقع در خلیج فارس دستگیر شدند می گفتند ما متوجه مزر آبهای ایران نشدیم لذا اگر مسلمان مرزهای کفر و ایمان را نشناسد حتما صبح وشام او بین کفر و ایمان در حال تردد می شود و این ظلم بخاطر کوتاهی علما در تعریف و تبلیغ نکردن عقاید اسلامی همچون عقیده الولآء والبرآء می باشد اگر علماء در این موضوع کوتاهی نمی کردند امروز مسلمان ما بخاطر سیصد هزارتومان مخبر حکومت ایران نمی شدند وعلماء خود را نمی فروخت و ایمان وغیرت خود را برباد فنا نمی داد همانطور که دو طلبه مسلمان بخاطر نقدینه ناچیزی بزرگترین عالم ربانی اهل سنت مولانا محمد عمر سربازی رحمه الله را مسموم وشهید نمی کردند .
محمد سعید ترکمان زهی
قسمت اول
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر